Verhalen

Wat betekent Loods M voor de schepen, bedrijven, scholen, musea en anderen? Deelnemers aan het woord.

Verhaal van een Matroos op de Hudson

Aan de kade van Loods M ligt het museumschip Hudson — stil, maar vol verhalen. Eén van die verhalen komt van Leen Rietdijk, inmiddels 93 jaar oud, oud-bemanningslid van de Hudson.

Mannen in tropenpakken, vrachtwagens die brandend uit het ruim werden getakeld om ruimte te maken, teamwork zonder angst.
Dhr. Leen Rietdijk
Oud-bemanningslid van de Hudson

Tijdens een gesprek met Loods M vertelde hij over zijn tijd op zee. Zijn herinneringen nemen je mee terug naar de jaren vijftig, naar een wereld van vakmanschap, kameraadschap en onvergetelijke momenten op het water.

Leven aan boord

Leen kwam uit een echte zeevarendenfamilie. “Mijn vader heeft ook gevaren,” vertelt hij. “Ik zei vroeger: ik wil nooit de zee op. Maar ja, dan komt daar toch de liefde hè…” Uiteindelijk voer hij jarenlang op de schepen van Smit waaronder ook de Hudson, waar hij leerde omgaan met het ruwe leven aan boord – lange dagen, zware klussen en een hecht team dat volledig op elkaar vertrouwde.

Hij herinnert zich een bijzondere opdracht op zee:

De stuurman zei: Leen, we krijgen een zware klus. Een baggermolen en twee baggerbakken. Drie stuks! Hij vroeg: kan jij dat klaar maken? Ik zei, dat lukt. En het lukte ook. Alles hing erachter. De stuurman zei: hoe heb je dat geflikt? Nou, gewoon even denken en doen.

Het typeert Leen’s houding: nuchter vakmanschap en met gevoel voor humor.

Een reddingsactie op zee

Een ander moment bleef hem altijd bij.

We zaten in de Perzische Golf toen er een aanvaring was tussen een tanker en een vrachtboot. Die vrachtboot stond in brand. Wij keerden om en gingen blussen. Het was prachtig weer, de zee was vlak. We konden stijf tegen die vrachtboot aan liggen.

Wat volgt is een beeld van pure toewijding. Mannen in tropenpakken, vrachtwagens die brandend uit het ruim werden getakeld om ruimte te maken, teamwork zonder angst.

De zeesleepvaart is een heel apart bedrijf,” zegt Leen. “Je moest het samen doen. Vertrouwen, dat was alles.”

Verhalen die blijven leven

Tijdens de Open Dag bij Loods M was het een bijzonder moment om Leen weer aan de kade te zien. Zijn aanwezigheid gaf het verleden een gezicht – één dat herinnert aan moed, vakmanschap en verbondenheid.

Met het vastleggen van zijn verhalen wil Loods M laten zien dat geschiedenis niet alleen in archieven leeft, maar in mensen zoals Leen. Zolang de Hudson aan de kade ligt, blijft zijn stem hoorbaar — een levende herinnering aan de tijd dat Maassluis op de wereldzeeën thuishoorde.

Agenda